Na rzęsach skrzypiec
Ukrytą duszę uwalnia smyczek,
dźwięk maluje obraz, kolor budzi słowa.
Melodią staje
się ciało
jakby strunami dla skrzypiec.
Czy zatem w oczach słychać muzykę,
czy na rzęsach łza staje się nutą
z uśmiechem serca i małym słońcem,
z bólem i
tęsknota nicowaną życiem.
Czy w oczach
skrzypce,
mają prawo do
szczęścia,
do chwili co
zachwyca.
Czy ważniejsza jest ust głośna muzyka,
czasem ślepa i
rozdwojona,
goniąca za sobą swój ogon lisa.
Na skrzypcach
marzenie jak Janko Muzykant,
za głosem
serca, za barwną tęczą,
za nagą stopą
bez smaku buta i echo ulic
w zakrytych
ustach,
aby nie ranić
dziś żadnej duszy.
Nie zatruć
czasem żadnego życia,
żeby melodia mogła znów wrócić
i odkryć oczy
szeptem na wargach,
znów namalować człowieka...
Na skrzypcach
raz jeszcze pór roku
muzyka jak łza, która zmienia dźwięk lustra,
a ty nutą dla niego, obrazem budzącego się jutra,
które już dziś w sercu słychać...
Wiersz Mariusza Pikulskiego inspirowany obrazem ''Skrzypek" E. Kanaszyka
Szept morza
Mewy krzykiem budzą twarz,
dłoń dotyka puchu nieba.
Obraz chmury zmienia kształt,
opadając szeptem w fale i nim prawda dotknie brzegu,
zegar w piasku gubi ślad.
Tam, gdzie nie ma słów,
twej duszy nie usłyszę.
Tam, gdzie nie ma barw,
twej duszy nie
zobaczę,
wiec wędruję morzem znów, przetapiając czas w
bursztynie.
I niech myślą
ci, co chcą,
mówiąc morza, nie przepłynę.
Płynąć będę zawsze
z nim,
bo nie morze
zmienia świat, ale życie, gdy nim płynę.
Mewy krzykiem budzą twarz,
dłoń dotyka puchu nieba.
W rzęsach dusza budzi dzień, pędzel barw dotyka serca.
Wszystko przecież chwilą jest,
-Słyszysz...
W morzu żyje
wciąż ich szept...
O MNIE
OBRAZY
1
A
Koszalin. 2014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz